فردا 25 شهریور

کاش جرئتشو داشتم کار خودمو تموم میکردم... کاش تو کووید مرده بودم کاش تو اعتراضات تیر خورده بودم یا از اعدامی ها بودم کاش ی بار یکی از این خطاهای پزشکی منجر به مرگ سهم من میبود کاش من تو یکی از تصادفات سهمگین راحت شده بودم کاش تو سوریه ترکیه یا خوی زیر آوار میمردم کاش تو متروپل یا پلاسکو بودم کاش تو هواپیمای اوکراینی بودم کاش یکی از این حوادث جاده ای منجر به مرگ سهم من بود کاش یه کسی یه جوری منو راحت میکرد که تموم بشم و خلاص ... چرا این همه آدم که زندگی رو دوست دارن و واسش میجنگن تو این اتفاقها میمیرن و منی که بی صبرانه انتظار مرگ دارم زنده ام ؟ چرا اونا که شور زندگی دارن میمرن ؟ کاش من جای تمام اونایی که رفتن و عاشق زندگی بودن میرفتم، میمردم و خلاص میشدم از زندگی هیچی نمیخوام نه عشق نه کار نه پول  نه خانواده  نه بچه  نه سفر  نه تفریح نه رفاه هیچی فقط میخوام زودتر هرچه زودتر دست از سر من برداره و بمیرم اینجا همه ش از غم و غصه و مردن مینویسم ، تو هم ک خوشت نمیاد و روحیه ت خراب میشه نیا اینجا ، واست فرش قرمز ک پهن نکردم ! فردا 25 شهریور...

دیروز تولدم بود پیر شدم قشنگ ها ... روز ۲۷ ام شیفت لانگ بودم و با یکی از دخترهای تو محل کارم تولدمون ۲ روز فاصله  داشت، عصر که کار سبک شده بود با اسنپ فود کیک سفارش دادیم آورد واسمون  بیمارستان... عکس گرفتیم با هم و با بقیه همکارا و مریضا حتی :) دیگه ... امروز هم کنار خانواده یه جشن کوچیک داشتیم که کاملا قابل پیش بینی بود کل پریروز و دیروز و امروز در انتظار یه پیام از س.ت بودم که تولدمو تبریک بگه ولی نگفت :) ... یعنی این آدم اینقدر لجن و بی وجوده... من واسش یه جشن دونفره ی سورپرایزی گرفتم ، کادو گرفتم و اون ‌‌... اینقدر درگیر ادمای جدید زندگیشه که حتی یه تبریک هم به من نگفت ...  دلم شکست؟ بسیار ، ناراحتم؟ بسیار بسیار ، حالم بده ‌؟ بسیار بسیار بسیار..‌. یادمه پارسال واسه تولدم مرخصی گرفته بودم  کار خاصی هم نکردم ولی خب مرخصی گرفته بودم و واستون از اولین تولدهایی که تو ذهنم بود نوشتم تا همون سال :)  (اگه فکر میکنید میتونه واستون جذاب باشه برید تو آرشیو بهمن ۱۴۰۰) اخرش هم نوشتم امیدوارم سال بعد شوهر داشته باشم :)))))))))))) خب امسال ندارم :/ و امسال هم آرزوی خاصی نکردم ، من اصولا به آرزوهام نرسیدم که بخوام با مسخرگی تمام چشمامو ببندم، شمعو فوت کنم و آرزو کنم ... که چی ؟ که بازم بهشون نرسم؟  (قابل توجه: شوهر حالا خیلی چیز خاصی نیس ک بخواد واسه آدم بشه آرزو، مقصودم یه نفره که منو بفهمه ، دوست داشته باشه، کنارم باشه ، با هم پیشرفت کنیم ، با هم کلی چیزهای جدید از غذا ها و سفر و جاهای دیدنی و ... تجربه کنیم ، بتونم تو غصه هام بهش تکیه کنم ، بتونم حس عشق و دوست داشتنمو باهاش شیر کنم و ... )  فردا 25 شهریور...

حتما شنیدید که میگن اگه قرار باشه اتفاقی برات بیفته هیییچ احدی نمیتونه جلوش رو بگیره و برعکس ! همینطور اگه برات مقدر نباشه هیچ کس نمیتونه آسیبی بهت برسونه؟ نمیخوام واستون جانماز آب بکشم ها ولی امشب واسم اتفاق افتاد ..‌‌‌. امروز من شیفت عصر و شب بودم و یکی از همکارهامون تو برنامه شبِ ریلیف بود ( شیفن ریلیف یعنی اینکه شما میری بیمارستان و همون موقع دفترپرستاری بررسی میکنه ببینه کجا نیرو کم دارن و شما رو میفرستن اون بخش، در واقع شما تو شیفت ریلیف آواره ای و تقریبا همه از ریلیف رفتن فراری هستن مخصوصا سابقه دارها) این همکارمون رفته بود اعتراض کرده بود که من با ۱۵ سال سابقه نمیرم ریلیف شیفت منو عوض کنید ، دفتر پرستاری هم ب سرپرستار ما گفته بود اونم شیفت ثابت منو با ریلیف اون جا به جا کرد بدون اینکه به خودم بگه !!!!!! حتییییی امروز که منو دید بهم نگفت جا به جات کردم با فلانی!!!!!! و من خبر نداشتم تااااا عصری که سوپروایزر اومده بود راند و بهم گفت فلانی امشبم که ریلیفی ! گفتم نههههه فلانیه ، گفت نه تو لیست ما تویی :/  آخ منو میگی  داشتم میترکیدم از خشششششم  خلاصه گذشت  همکارمون اومد و مثلا میخواست از دل من دربیاره هی معذرت خواهی و ننه من غریبم بازی دراورد و منم خب رودربایستی داشتم باهاش و هی لبخند زدم و گفتم نه بابا اشکال نداره فدا سرت ولی خب از درون داغون بودم ... حالا حدس بزنید منو کجا فرستادن ؟! :)))) پلاسما ! گفتن مریضهای امروز خیلی بوده و کیشیک پلاسمافرز امروز نتونسته همه رو انجام بده و ۳ تا مریض مونده تو برو بقیه رو انجام بده ... :)))) چی از این بهتر ؟  اینم اضافه کنم که‌ پلاسما فرزیس رو تو بیمارستان ما کلا ۴ نفرن که انجام میدن  و اینجوری نیس که هم فردا 25 شهریور...